• Start ◈
  • Prawosławie ◈
  • Artykuły

Palamizm, a tomizm

Na podst. Paul Evdokimov "Prawosławie"

Hezychazm rozdziela bardzo wyraźnie Wschód i Zachód. Od Św. Jana Klimaka do Stethatosa i św. Symeona Nowego Teologa, wraz ze św. Grzegorzem Palamasem tradycja Hezychazmu głosi swe ostatnie słowo o przeznaczeniu człowieka w świetle teologii Ducha Świętego i energii Boskich.

Prawosławne pojmowanie służby kobiety w świetle współczesnych kierunków ekumenicznych

Wiek XX można by nazwać złotym wiekiem ekumenizmu, w nim bowiem narodziły się największe organizacje, zrzeszające kościoły chrześcijańskie w celu poszukiwania zrozumienia i pojednania. W wieku XX zmienia się również status społeczno-prawny kobiet pod wpływem zdecydowanych ruchów feministycznych. Do tego czasu dominował ideał patriarchalny, polegający na tym, iż mąż rządził, kobieta zaś winna była mu całkowite posłuszeństwo.

Aleksander Jelczaninow "Naprzeciw Chrystusowi. Z notatników prawosławnego księdza" (fragmenty)

Spośród wszystkich chrześcijańskich wyznań, żadne tak żywo nie odczuwa osobowego Chrystusa jak prawosławie. W protestantyzmie postać Chrystusa jest oddalona od wiernych i nie ma osobowego charakteru.

Św. Jan Kronsztadzki "Dziennik" (fragmenty)

Św. Jan Kronsztadzki  (1828 – 1908) był jednym z najwybitniejszych prawosławnych duchownych.

Pouczenia świętego Serafima z Sarowa

Dlaczego Chrystus przyszedł na ziemię? Przyszedł bo Bóg patrzy z miłością na rodzaj ludzki, bo „Bóg tak ukochał świat, że Syna swego jednorodzonego dał” (J 3,16). Chrystus przyszedł, by odnowić wizerunek i dobroć Boga w upadłym człowieku.

O prawosławiu słów kilka

Cerkiew prawosławna została utworzona przez Pana Naszego Jezusa Chrystusa, i jest żyjącym objawieniem Jego obecności w historii rodzaju ludzkiego. Najbardziej widoczną cechą Prawosławia jest jego bogate życie liturgiczne i jego wierność tradycji apostolskiej.